به مناسبت 10 اردیبهشت، روز ملی خلیج فارس، مدیریت نقشه‌نگاری و اطلس‌های ملی معرفی می‌کند - اسلايد تصاوير - عکس شماره 1

به گزارش روابط عمومی سازمان نقشه‌برداری کشور، مدیریت نقشه‌نگاری و اطلس‌های ملی، نقشه عمومی خلیج فارس و دریای عمان و کتاب فهرستگان خلیج فارس را معرفی می‌کند.

نام دریای پارس که از دیرباز به آن "پارسا درایا" یا "پارس دریا" گفته می‌شده، همواره در اسناد و نوشتارهای کهن ایرانی دیده می‌شود. نام دریای پارس دقیقا به همین شکل در شاهنامه فردوسی نیز آمده است .
ببین این شگفتی که دهقان چه گفت بدانگه که بگشاد راز ار نهفت
به شهر کجاران به دریای پارس چه گوید ز بالا و پهنای پارس
دهم اردیبهشت روز افتخارآمیزی در تاریخ ایرانیان است و به منظور حفظ آن در 22 تیرماه 1384، هیات دولت مصوبه‌ای را تایید کرد که به موجب آن دهم اردیبهشت، “روز ملی خلیج فارس” نام گرفت.
خلیج تا ابد فارس، به خاطر موقعیت جغرافیایی خود در طول تاریخ، همواره نامش بر سر زبان‌ها بوده و مردم تمام جهان آن را با نام خلیج فارس یا دریای پارس می‌شناسند. پارسیان باستان که ساکنین اصلی جنوب ایران بودند قبل از سایر اقوام آسیا با غرب رابطه پیدا کردند. بر این اساس و به اعتبار پارسیان مقیم سواحل جنوب کشور، یونانیان برای اولین بار دریای جنوب ایران را خلیج فارس نامیدند.
قدیمی‌ترین کتبی که در جغرافیا برای جهانیان به ارث مانده، نوشته‌های یونانی دو قرن قبل از میلاد است که در آنها نام خلیج فارس آورده شده و واضح است که مورخین این نام را از اجداد خود فرا گرفته و بکار بسته‌اند. در این آثار، کلمه پارس یا فارس را یونانیان قدیم پرس تلفظ کرده‌اند. در نوشته‌های استرابن و بطلمیوس محل سکونت اعراب منطقه‌ای بین خلیج عرب (دریای احمر) و خلیج فارس ذکر شده و بطلمیوس دریای جنوب ایران را پرسیکوس سینوس خوانده است. رومیان نیز این دریا را دریای پارس یا آبگیر پارس خوانده‌اند.
محققین عرب نیز از هر قومی در قدیمی‌ترین نوشته‌های خود از جمله کتاب جغرافیای المسالک و الممالک، دریای جنوب ایران را با نام البحرالفارسی یا الخلیج الفارسی ذکر کرده‌اند.
از سده‌های هفتم و هشتم پیش از میلاد، تمام عالمان از جمله آناکسی ماندر، هکاتوس، هرودوت، اراتوستن، هیپارک، پومپونی مله، کراتس مالوس، استرابون، بطلمیوس، مایکروپیوس، ایزیدورسویلی، محمد‌بن موسی الخوارزمی، ابوزید بلخی، ابن سرابیون، ابن رسته، ابن فقیه، قدامه، ابن فضلان، ابن خردادبه، مسعودی، استخری، ابن حوقل، مقدسی، ناصرخسرو، ادریسی، جیحانی، فرازی، بیرونی، ابن جبیر، یاقوت، قزوینی، مستوفی، ابن بطوطه، یعقوبی، ابن بلخی، حافظ، شرف‌الدین علی یزدی، ابوالغازی و ... دریای جنوبی ایران را تحت اسامی و عناوینی نظیر خلیج فارس، خلیج پارس، دریای فارس، بحرالفارس، بحر فارس، سینوس پرسیکوس، ماره پرسیکوس، گلف پرسیک، پرژن گلف (گالف)، پرزشیر گلف، پرسیس یاپرسیکوس نامیده‌اند.
در بسیاری از زبان‌های زنده دنیا نیز همین واژه سینوس پرسیکوس برای معرفی نام خلیج فارس وارد شده است. چنانکه در زبان‌های فرانسه بصورت Golfe Persique؛ انگلیسی Persian Gulf؛ آلمانی Persischer Golf؛ ایتالیایی Golfo Persico؛ روسی Persidskizaliv؛ ژاپنی Perusha Wan؛ و ترکی Farsi Korfozi ثبت شده است.
منبع: مرکز مطالعات خلیج فارس http://www.persiangulfstudies.com

نقشه عمومی خلیج فارس و دریای عمان:

اداره نقشه‌های موضوعی و موردی در مدیریت نقشه‌نگاری و اطلس‌های ملی اقدام به تهیه نقشه عمومی خلیج فارس و دریای عمان نموده ‌است. این نقشه محدوده جغرافیایی جنوب ایران، خلیج فارس، دریای عمان و کشورهای همسایه را پوشش می‌دهد. حدود تقسیمات کشوری و مراکز آنها تا سطح بخش، بنادر تجاری، صیادی، مسافری و نفتی، میادین نفتی و چراغ‌های دریایی، کشورهای همسایه، پایتخت‌ها و شهرهای مهم آنها از جمله عوارض موجود در این نقشه می‌باشد.
این نقشه در سال 1399 تهیه گردیده است.
نقشه‌های قدیمی خلیج فارس:
خلیج فارس در طول تاریخ با نام سرزمین ایران توصیف می‌شده‌ است. آثار باستانی برجای مانده از شهرهای ساحلی خلیج فارس حکایت از وجود یک تمدن 6000 ساله در سواحل خلیج فارس می‌کند. در نقشه‌های ذیل به نام خلیج فارس در دوره‌های مختلف تاریخی اشاره شده است.
کتاب فهرستگان خلیج فارس به مستندات و آثاری که در آنها به نحوی به نام خلیج فارس اشاره شده است، می‌پردازد و از پیشینه تاریخی نام خلیج فارس و تحریف آن و اعتراض ایران به جعل نام این دریا سخن گفته است.
این کتاب اسناد اثبات حقانیت و درستی نام خلیج فارس و سابقه دیرینه آن را از منابع موجود در کتابخانه دانشنامه جهان اسلام، کتابخانه مجلس شورای اسلامی، کتابخانه سازمان بنادر و دریانوردی و دیگر سازمان‌های مهم، گردآوری نموده است.
کتاب فهرستگان خلیج فارس به سفارش کمیته تخصصی نام‌نگاری و یکسان‌سازی نام‌های جغرافیایی ایران و به همت آقای دکتر بهرام امیراحمدیان تالیف شده است و به صورت الکترونیکی در آدرس https://www.ncc.gov.ir/ebook/7/mobile/ در دسترس علاقمندان قرار گرفته است.