به گزارش روابط عمومی سازمان نقشه برداری کشور، در بخشی از این مقاله، نویسنده با تاکید بر اینکه «
گسل مشاء تهدیدکننده شهر تهران» است؛ نوشته: با تداوم وقوع زمینلرزههای شهرستان دماوند تهران تا زمان نگارش این نوشتار، که به نوعی پسلرزههای 19 اردیبهشت ماه سال جاری محسوب میشوند و احتمال میرود طی چند ماه آینده نیز ادامه یابند، انجام ضرورت مطالعات و بررسیهای دقیق درخصوص گسلهای تهران بیش از گذشته احساس میشود. بنا به اظهارات برخی از مدیران و صاحبنظران، ضروری است مطالعاتی بنیادین و جامع در خصوص گسلهای مهم و تأثیرگذار تهران، به ویژه گسل مشا به عنوان عامل وقوع زمینلرزههای اخیر، صورت پذیرد. در همین رابطه، رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران ضمن اشاره به وقوع زلزلههای مکرر طی روزهای اخیر، انجام مطالعات دقیق و کارشناسی درخصوص گسلهای تهران از جمله گسل مشا را ضروری دانسته و بر سنجش نرخ لغزش و جابجایی گسلها در طول دورههای مختلف تأکید نموده است. جامعه دانشگاهی کشور نیز لزوم انجام مطالعات و بررسیهای بیشتر دربارۀ گسل مشا را یادآور شدهاند. به عنوان مثال، مدیر گروه زلزلهشناسی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی در یادداشتی، گسل مشا را یکی از مهمترین منابع لرزهای منطقه البرز و تهدیدکننده شهر تهران معرفی نمود و تصریح کرد که این گسل به انجام مطالعات بسیار بیشتری نیاز دارد.
معرفی گسلهای تهران، بخش دیگری از این مقاله است، با این مضمون: در محدوده تهران حدود 16 گسل اصلی وجود دارد. مهمترين گسلهاي نزديک به تهران يا واقع در آن، گسل مشا، گسل شمال تهران، گسل طالقان، گسل شمال ري، گسل جنوب ري، گسل کهريزک و گسل پارچين هستند. در این میان، گسلهای مشا، شمال تهران، و طالقان چه به لحاظ لرزهخیزی و چه از نظر ساختاری از اهمیتی خاص برخوردار میباشند.
گسل شمال تهران از سوهانک و لشکرک آغاز و با عبور از مناطق فرحزاد و حصارک به سوی غرب کشیده شده است، مناطق نیاوران، تجریش، زعفرانیه، الهیه و فرمانیه بر روی این گسل قرار دارند.
وجود گسلهاي متعدد معکوس، نظير گسلهاي باغ فيض، داووديه، تلويزيون و محموديه، نشانگر بالا آمدگي بخش جنوبي (فروديواره) گسل شمال تهران ميباشد. گسل طالقان که در حوالی جنوبیترین مرز البرز مرکزی، در 50 کیلومتری شمال غربی تهران واقع شده است نیز با گسلهای فعال نزدیک مانند گسل شمال تهران و گسل مشا روابط تعاملی دارد و میتواند روی مخاطرات زمینلرزهای برای کلانشهرهای تهران و کرج تأثیرگذار باشد. علاوه بر این، قسمت شرقی گسل شمال تهران (بخش نیکنامده) نیز هنوز فعال است.
البته گسل شرق مشا به عنوان فعالترین گسل موجود در سیستم پیچیده گسلی منطقه تهران، معرفی شده که با گسل فیروزکوه واقع در شرق تهران همخوانی دارد.
نویسنده مقاله ضمن هشدار نسبت به تعداد کم ایستگاههای دائمی GNSS در پایتخت؛ از این مقوله به عنوان هشداری جدی در پیشبینی بحران، یاد کرده است.
کریمزاده در بخش دیگری از این مقاله با اشاره به اینکه گسل مشا مستعد زلزله 7ریشتری است، از مناطق1تا3 تهران به عنوان آسیب پذیرترین بخش پایتخت نام برده و نوشته است: باید در نظر داشت که قدرت و توان تخریبی گسلها با یکدیگر برابر نیست. همچنین قدرت تخریب هر یک از گسلها در تمام مناطق شهر تهران یکسان نخواهد بود. اما گفته میشود انرژی تخلیه شده توسط هر یک از سه گسل بزرگ تهران شامل ری، شمال تهران و مشا، توان ایجاد زمینلرزهای به ترتیب به بزرگی نزدیک به 7، برابر 7، و بیش از 7 ریشتر را دارد.
دکتر علی مرادی، رئیس مرکز لرزهنگاری مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، تهران را شهری زلزلهخیز میداند که طی روز، ریزلرزههای زیادی در آن رخ میدهد ولی شهروندان آنها را احساس نمیکنند. وی آخرین زلزله شدید تهران را مربوط به ۱۹۰ سال پیش اعلام نموده است.
پروفسور بهرام عکاشه، متخصص برجسته زلزلهشناسی و زمینشناسی ایران، معتقد است که در صورت وقوع زلزله در شهر تهران، مناطق ۱، ۲ و ۳ به دلیل حضور گسلهای شمال تهران و مشا بیشترین آسیب را خواهند دید. اما مناطق ۷، ۹،۱۲،۱۱ و ۱۷ به دلیل وجود بافت متراکم و فرسوده، بیشترین آسیبپذیری را در برابر زلزله خواهند داشت.
متن کامل این مقاله به همراه تصاویر، نقشهها و نمودارها را
اینجا بخوانید.