به گزار ش مرکز لرزه نگاری کشوری زمین لرزه ای با بزرگای.۵.۵ در عمق۱۹ کیلومتری ساعت ۱ بامداد مورخ ۲۷ دی ماه در۳۸ کیلومتری کنگ در استان هرمزگان رخ داد
گزارش کار گروه زلزله و آتشفشان سازمان نقشه برداری کشور
.مطالعه تاريخچه لرزه خيزي گستره رسوبي ساختاري زاگرس حكايت از رويداد زمين لرزه هاي ويرانگري داردكه بارها باعث ويراني وتخريب شهرها وروستاهاي اين گستره شده است. وجود گسلهاي بنيادي جنبا وبزرگ راين پهنه مانند گسلهاي زاگرس جوان، زاگرس مرتفع، پيشاني كوهستان،پیش ژرفای زاگرس. كازرون، برازجان ، اردل وبسياري گسلهاي فعال پوشيده ديگر باعث لرزه خيزي بالاي اين پهنه شده اند و درطول تاريخ ضمن جنبش مجدد خود عامل زمين لرزه هاي خسارت باري در بخشهاي مختلف اين گستره بوده اند به گونه اي كه شهرهاي اهواز، همدان، شيراز، جزيره هرمز، بندرعباس، دشت سيلاور، شهرهاي ياز استان كردستان، حاجي آباد فيروزآباد، نواحي بسيار ديگري، بارها طي زمين لرزه هاي تاريخي وسده اخير لرزيده وخسارت ديده اند. تاريخجه لرزه خيزي زاگرس نشان دهنده تمركز بالاي رو مركز زمين لرزه هاي رويداده در اين پهنه است. به گونه اي كه در مقايسه با ساير نواحي ايران داراي بيشترين فراواني بوده ودرتمام سطح اين گستره پراكنده مي باشند وجود ضخامت زيادي از رسوبات برروي پي سنگ پركامبرين زاگرس باعث شده است كه بسياري از گسلهاي پي سنگي و فعال زاگرس در زير اين پوشش رسوبي مخفي بمانند.
شواهد دستگاهی و تاریخی از کمر بند زاگرس نشان میدهد که این بخش از کشور زمین لرزه های مخرب چندی را در طول تاریخ تجربه کرده است که در این مورد می توان به زمین لرزه های 1949 بندرعباس; 1950دهنو(عسلویه);1965بستک; 1957 جهرم ;1961 لارستان و بسیاری دیگر یاد کرد. مقایسه زاگرس به همراه زمین لرزه های ثبت شده در آن برای یک دوره زمانی مشخص با آنچه که در دیگر نواحی کشور رخ داده نشان میدهد که فراوانی زمین لرزه در زاگرس بسيار بیشتر است و تقریبا تمامی مساحت کمربند را در بر می گیرد و نمی توان روند خطی مشخص و دقیقی را برای انها شناسایی کرد.
گسل پيش ژرفاي زاگرس جدا کننده کمربند پيش ژرفاي زاگرس (در شمال و شمال خاوري) از دشت ساحلي زاگرس (در جنوب و جنوب باختري) مي باشد. اين گسل حد شمال خاوري آبرفت هاي دشت ساحلي خليج فارس را مشخص مي کند و گسلي معکوس با مولفه راستالغزمي باشد. گسل پيش ژرفاي زاگرس مانند گسل پيشاني کوهستان از قطعات گسلي مختلفي تشکيل شده است. در گستره خوزستان اين راندگي از قطعات گسلي متعدد و ناپيوسته اي تحت عنوانگسل هاي اهواز، ميش داغ، آغاجاري، مارون و رگ سفيد تشکيل شده است . اين گسل به موازات گسل پيشاني کوهستان از رقوم توپوگرافي چند ده متري بالاي سطح دريا تا سطح دريا امتداد دارد. گسل پيش ژرفاي زاگرس نشان دهنده جابجايي 150 کيلومتري راستگرد در امتداد گسل فعال کازرون – برازجان مي باشد.
بربريان (1994) رويداد زمينلرزه هاي تاريخي زير را به کاري شدن اين گسل نسبت مي دهد :
- زمينلرزه 840 ميلادي اهواز با بزرگاي Mw=6.4 و شدت I0=VIII- زمينلرزه 1497 ميلادي هرمز با بزرگاي Mw=6.4 و شدت I0=VIII
- زمينلرزه 4 اکتبر 1622 ميلادي بندرعباس با بزرگاي Mw>6.5 و شدت I0>VII
- زمينلرزه 1827 ميلادي زرباطيه
- زمينلرزه 7 دسامبر 1864 ميلادي هرمز با بزرگاي Mw=6.3 و شدت I0=VIII
مدل حرکت و تغییرشکل منطقه با استفاده از GPS
میدان سرعت بهدست آمده از محاسبات نسبت به بلوک ایران مرکزی بهعنوان سیستم مختصات مرجع در نظر گرفته شد است ونشان می دهد که درگستره خلیج فارس که سرعت حرکت ایستگاهها 8-6 میلیمتر درسال است . داخل محدوده کوههای زاگرس سرعت کاهش مییابدو در مرکز رشته کوه سرعت 3 میلیمتر درسال ثابت میماند و در شمال گسل زاگرس (MRF) و درحاشیه بلوک ایران مرکزی سرعت بهحد صفرمیرسد. میدان سرعت بهدست آمده بعضی جابجاییهای نسبی را که به گسلهای خاص مرتبط میشود، نشان میدهد. این حرکات درگسلهای ZFF,MRF، گسل دزفول و گسل دنا توزیع شده است.
در زاگرس شمالی تاکنون دوسری اندازهگیری GPS با فاصله زمانی دوسال اندازهگیری شده است. ممکن است با این دوسری اندازهگیری نتوان نتیجه قطعی ارائه داد با این حال برآوردهای اولیه نشان میدهدکه اختلاف سرعت بین صفرتا6 میلیمتر درسال درتغییر است. این زمین لرزه تا کنون ۳ پس لرزه داشته که سومین پس لرزه بزرگای ۴ داشته است .
